Barwna owca górska jest rodzimą odmianą starej prymitywnej i licznej grupy rasowej „cakiel” występującej od wieków na terenie Karpat Południowych i części Bałkanów. Na obszar polskich Karpat przywędrowała ona wraz z białą odmianą w czasie przemieszczania się wołosko–ruskich plemion pasterskich wzdłuż łańcucha Karpat.

Wędrówki te trwały od XIV wieku i zakończyły się na Bramie Morawskiej w wieku XVI. Po ostatniej wojnie światowej wraz z podjęciem prac nad doskonaleniem białej odmiany cakla przyjęto w Polsce dla całej tej grupy nazwę polska owca górska (vel owca górska).